Kununurra
De Hidden Campground is een fijne plek om een paar dagen te blijven. We bivakkeren onder enorme mangobomen. Verder staat het hier vol met palmbomen, yucca’s en andere tropische bomen en planten. We hebben een mooi uitzicht. Behalve enkele, waarschijnlijk jaarplaatsen, zijn we de enige kampeerders. Gisteren stonden er nog een paar campers, maar iedereen is vertrokken. “Alleen op de wereld” op een camping in Kununurra. Om 5 uur word ik wakker van het kabaal van de papegaaien die zich boven ons hoofd tegoed doen aan mango’s. Ze hebben een lekker ontbijtje zo, maar het gaat niet zonder wat “geruzie”. Vandaar de herrie schat ik. Dat gaat in fasen door tot een uur of half tien. Het “hagelt” hier mangostukjes. We hebben weer een rustdag nodig. Dat betekent op het gemak een wasje draaien en wat boodschappen doen. Het is weer tijd om voor een dag of acht groenten, fruit, etc. aan boodschappen in te slaan. Om 14.00 uur worden we actief. Op dat tijdstip zijn tenminste alle winkels open. Drank kun je hier in aparte winkels kopen maar pas vanaf twee uur. Het moet niet gekker worden. Als we later nog een keer langs die winkel komen zien we dat het een dranken drive-in is. De heren krijgen hun drank netjes in dozen aangereikt. In en buiten bij de supermarkt lopen beveiligingsmensen rustig wat rond. Ik zie hoe een oude Aboriginal vriendelijk maar dringend gevraagd wordt om niet in de supermarkt op de grond te blijven zitten. Met tegenzin vertrekt hij. Ik heb het eerder gehoord en zie nu ook dat er hele families maar wat rondhangen. Het drankgebruik is ook niet mis volgens mij. Het is verboden. Daarmee wordt of werd het misschien juist aangewakkerd. Wat doet een mens als hij/zij iets niet mag? Maar natuurlijk heeft het ook met de geschiedenis van de Aboriginals te maken. Als er geen plek voor je is in de samenleving wat is dan je reactie? Gelukkig heb ik, bijvoorbeeld in Katherine gezien, dat de situatie voor de oorspronkelijke bewoners een positieve wending gekregen heeft door teruggave van hun land.
Het nadeel van het vanaf 14.00 uur pas boodschappen doen is dat alle koffietenten na drieën gesloten zijn. Lekker terug naar de camping en we zetten zelf wel koffie. Om de zonsondergang goed te kunnen zien gaan we naar Kellys Knob Lookout. We kunnen een eind komen met de auto, maar het laatste stuk is toch echt een stukje klauteren. Hebben we in ieder geval wel onze beweging voor vandaag gehad. Ik wil graag wat foto’s maken waar we allebei opstaan. Ik pak het statief uit de auto en even later is het met z’n tweeën. gewapend met een zaklamp, zoeken naar een schroefje. Onvindbaar natuurlijk. Nou dan niet, kijken we later wel weer. Koken en verder genieten van de avond. Weer hoor ik allerhande harde en onbekende geluiden om ons heen. We hebben goede lampen bij ons. Aad gaat op onderzoek uit. Aha, dat zijn de boosdoeners. Boven in de bomen boven ons vliegen vleerhonden met veel herrie af en aan . De kangoeroes zijn er ook weer. Maar die hoor je nauwelijks. Af en toe wat geknabbel aan gras.
Om 03:45 worden we allebei wakker van de kou. Het is ook maar 18°. J Wat klinkt dat gek, maar we pakken er mooi een dekentje bij. Vandaag hebben de papegaaien een andere plek gekozen om te ontbijten. Bij ons is het lekker rustig vanmorgen. Ik zal wel even een wasje draaien. Man o man. Eerst doe ik de benodigde zeep in de machine, dan de was, doe de machine dicht, wat muntjes erin en draaien maar. Mooi niet. Ik begrijp er helemaal niets van. Aad komt al aanlopen omdat ik zo lang wegblijf. Wat blijkt? Dit is helemaal geen wasmachine, maar een droger! Dat heb je ervan als je thuis geen droger gebruikt. Maar dat ik die zeep er nou allemaal in gegooid. Ja, kan er ook niets aan doen. Nou dezelfde procedure nog maar een keer dan. Oh nee, geen muntjes meer. Nou halen dan en eindelijk het komt voor elkaar.
Aad kennende moeten we nu eerst even naar het dorp om een schroefje te halen. Het juiste vinden we niet maar met een beetje aanpassing is er wel een mouw aan te passen en het statief is weer bruikbaar. Lekkere koffie en dan voor een klein uitstapje vandaag op pad. Het zit niet echt mee vandaag. Voor vertrek mis ik mijn sleutel. Ik kan niet bedenken wat ik ermee gedaan heb, waar die in ’s hemelsnaam heb gelaten. Er wordt van alles bedacht en bekeken, maar nee. Wat nu? Niet zo moeilijk, rustig blijven en ja hoor uiteindelijk blijkt hij in mijn fototas te zitten. Ik moet een vaste plek nu gaan inprenten. Oké, het goede voornemen is er in ieder geval. We blijven in de buurt vandaag. Eerst nemen we een kijkje bij de Sandalwoodshop en -fabriek. Heel leuk om te zien. We worden heel hartelijk ontvangen en krijgen alle uitleg. De sandelhoutboom groeit onder de wortels van verschillende gastheerbomen, waaronder de casuarina- en de indische roosboom. Het hout van de sandelboom, en later gedistilleerde olie wordt met name gebruikt om de aromatische geur, bijvoorbeeld wierook en in parfums. Het zou ook genezende eigenschappen hebben. Australië is op dit moment wereldleider op de markt voor sandelhout. Hier in de Kimberley is maar liefst 60 vierkante kilometer plantages. Toch wordt ook hier nog hout uit India geïmporteerd omdat de sandelhoutboom daar sneller groeit. Mooi gezicht aan een kant van de weg de gastheerbomen van de sandelhoutbomen en aan de andere kant de grote mangoplantages.
We rijden even naar de Ivanhoe crossing, een weg door de rivier voor, zo lijkt het, stoere jongens. Er zijn auto’s die de oversteek een paar maal maken. Bij de rivier houden zich veel lokale mensen op. Jongens spelen in het water, een oude vrouw zit, een beetje afgezonderd aan de oever te vissen. Een vrouw maakt een lelijke smak als ze probeert de trekhaak van een auto te grijpen om zich zo de rivier over te laten trekken. Niet helemaal nuchter als je het mij vraagt. Er voegen zich nog een paar mannen bij het gezelschap. Eerst het bier op de auto van het dak en dan de vissersspullen uit de auto gepakt. Als ik later langs de auto loop komt de geur van alcohol me tegemoet.
Leuke plek om even te kijken. Er gebeurt veel. Nu nog even naar het celebrity park. Een mooi park waar vele notabelen in de loop van de tijd een boom hebben geplant. De naam zegt genoeg. We lopen er even rond. Er staan veel baobabs en er vliegen verschillende bijenetertjes rond. Het park grenst aan de Lily Creek Lagoon. Vanuit het park heb je er een mooi uitzicht op. Zo hebben we vanmiddag een klein rondje om Kununurra gemaakt. Weinig inspanning, mooie dag.
’s Avonds komen de vleerhonden weer tevoorschijn en de politie rijdt een contrôle rondje over de camping. De kangoeroes vermaken zich elders vanavond.
Weer wat geleerd vandaag.Ik wist niet dat er in de outback baobab bomen staan .Heb ik vast wel gezien maar omdat we alleen maar op een paar kleinere plaatsen rond liepen kende ik de bomen ook niet, en de fam. vertelde er niks over Ik heb ze dus in Zuid Afrika voor het eerst gezien. WE gingen in Christenbosch naar een prachtige tuin met 6ooo bomen en planten. Er stond een oude Baobab met een omtrek van 125 mtr. als ik het goed schrijf in het engels noemde men de boom ook “Up Site down Tree” de gids vertelde ons dat deze boom niet tevreden was met hoe hij eruit zag. God strafte de boom om hem uit de grond te trekken en de wortels in de lucht te laten groeien inplaats van in de grond.Zo doet de legende. groetjes coby
Hee Coby, leuk dat je zo meeleest en -leeft. De legende kende ik nog niet. Ook wij hebben vandaag dus weer wat geleerd.
Lieve groeten van Aad en mij.