Nitmiluk NP

Katherine Nitmiluk Campground 

Zoals afgesproken overnachten we drie keer op de Nitmiluk camping die in het gelijknamige NP ligt. Naar onze begrippen is het een drukke camping. Na een praatje met de buurman, hij maakt deel uit van een groep, is het duidelijk dat de grote campers die hier verzameld staan samen op weg zijn voor een 13 weken durende reis door Australië. Omgerekend naar onze reis leggen zij in die 13 weken gemiddeld 8 keer de afstand af die wij in 6 weken doen. Wel jammer toch? Een van de deelnemers, de meeste komen uit Duitsland, vertelt dat hij er niet aan toe komt ook maar iets naar het thuisfront te sturen. Het is rijden, eten, briefing over de volgende etappe, slapen en weer door. Toevallig hebben ze hier een dagje “vrij”. De afstanden die ze per keer afleggen zijn ook nog eens behoorlijk. 

Als we de eerste ochtend wakker worden blijkt dat we niet zo netjes hebben opgeruimd de avond tevoren!? Naar buiten kijkend zien we tal van vogels vechtend om- en etend van minimale stukjes……, ja ik weet niet wat. Er staan wel prachtige voor ons nieuwe vogels bij, maar dat is dus niet de bedoeling. Het brengt Aad wel op een idee. De tent kan niet alleen als slaapplaats gebruikt worden, maar ook als vogelkijkhut. 

Na een paar rustige uurtjes lopen we een stuk van de Baruwei wandeling. We lopen naar een top vanwaar we een uitzicht hebben over de Katherine rivier en de plaats waar de  kloof met spectaculaire kliffen begint. Hier spreekt men van de Katherine- of Nitmiluk gorge. De kloof is ontstaan door uitsnijding van het zandsteen door de genoemde rivier.

Katherine river

Katherine gorge

Katherine gorge

Na de wandeling lekker naar het zwembad. Een duik, lekker afkoelen en genietend van een drankje beetje rondkijken en babbelen. Je kunt hier van allerlei drankjes kopen, maar de blikjes bijvoorbeeld, worden wel geopend voor je ze krijgt. Geen kans een voorraadje aan te leggen. Je mag er maximaal 6 kopen.  

Iets heel anders. Bij de toiletten staat aangeplakt dat Esmerelda, een olijfslang, en veel van haar kinderen op dit terrein leven. Geen nood. Ze laat zich niet vaak zien overdag en is niet giftig. Gewoon met rust laten mocht je haar tegenkomen. 

De volgende dag doen we ook rustig aan. Wat later in de middag staat het zwembad weer met stip op een. Daarvoor maken we een tocht met een boot door de Katherine kloof. Het is genieten van de prachtige rotsformaties maar ook van de verhalen van de gids. De omgeving van het Nitmiluk NP heeft voor de Jawoyn nog een ceremoniële betekenis. Onze gids behoort tot de Jawoyn stam, de lokale mensen. Hij weet alles over de vegetatie, het leven hier, noem maar op. Ook neemt hij ons mee naar een site met rotstekeningen en vertelt erover. De lokale Jawoyn worden ook wel de hoeders van het Nitmiluk NP genoemd. Nitmiluk betekent in de taal van de oorspronkelijke bevolking  “Plaats of land van de cicade songs (nit, nit, nit) en dromen.” De term “dreaming” kom je vaak tegen. Meestal heeft het te maken met Aboriginal kunst. Dreaming, droom kan ook een verhaal zijn horend  bij een bepaalde stam en vertelt onder meer over de oorsprong  daarvan. Het verhaal is een soort van intellectueel eigendom en mag niet zonder toestemming van de eigenaar in woord of beeld worden gebruikt. Een, ’n wat luguber verhaal, of eigenlijk uitleg, over hoe vroeger met de doden werd omgegaan, is me bijgebleven. Als iemand overleed werd het lichaam in een zak gedaan en ver van de woonplaats opgehangen in een boom. Men wilde niet met de stank geconfronteerd worden. De insecten en later roofdieren zorgden ervoor dat er na verloop van tijd van het lichaam niets overbleef dan de botten. Die werden later verzameld en begraven bij de plek waar de dode leefde. Het past toch wel in de traditie van de Aboriginal en zijn omgang met- en een zijn met de natuur. In deze eerste kloof van de Katherine zitten geen of zeer weinig krokodillen in het water. Als ze gezien worden, worden ze gevangen in speciale krokodillenvallen. De beesten worden vervoerd naar Darwin. De kleine exemplaren worden flink gevoed voor latere consumptie. Van de oudere- grotere dieren wordt de huid gebruikt voor het vervaardigen van allerlei “luxe” artikelen. Het vangen gebeurt met het oog op het toerisme. Ai, werk ik indirect mee aan de verkoop van krokodillenleren spullen?

Een nichtje van de gids is ook aan boord van de boot. Zij laat zien en vertelt onder meer over het maken van rieten manden en andere gebruiksartikelen. Het zal niemand verbazen dat dit hier vnl. door vrouwen wordt gedaan. We horen welke soorten bladeren er worden gebruikt en welke soorten wortelen. De wortelen worden gekookt en dit levert de kleurstoffen op voor de te vlechten spullen. 

Katherine gorge

Katherine gorge

Jaowyn rotstekeningen Aboriginals

Dacht ik eerder dat alleen de Amerikanen flink overdrijven waar het de grootte van hun caravans betreft, nou hier weten ze daar ook wel raad mee. Tsjonge wat een enorme wagens zijn dat.  Wat opvalt is dat hoe groter de caravan is, hoe meer er aan het schoonhouden ervan wordt gewerkt. Én mat voor de deur, schoenen uit en razendsnel in- en uitstappen én de deur dicht. Wat is buiten wonen dan toch gemakkelijk. We hebben nog een voordeel: onze slaapkamer is helemaal apart van de rest en blijft de hele dag dicht, dus mooi geen ellende met muggen of wat dan ook. ’s Avonds laat schrik ik me een hoedje als ik, terugkomend van het toilet in mijn lamp plotseling een enorme kikker zie zitten. Ik herinner me dat ik er iets over gehoord of gelezen heb. Aad zoekt de info voor me op. Eigenlijk is het een grote giftige pad, de zgn. “canetoad”. Hij verspreidt zich snel vanuit het Oosten naar het Westen van Australië. Het beest is giftig  voor andere dieren die hem eten. Zelfs een zoetwaterkrokodil sterft als hij de pad eet. Voor mensen vormt hij alleen een probleem als hij in de ogen spuugt. Jaarlijks is er een dag waarop de padden gedood mogen worden.