Willie Creek Pearl Farm
Willie Creek Pearl Farm
De camping doet me denken aan Renesse. Waarom? Waarschijnlijk omdat we hier voor het eerst met meerdere campinggasten zijn. Cable Beach Caravan Park maakt een totaal andere indruk dan de vorige campings. Het is een Renesse-camping voor 40 plussers. Zo zal ik het maar noemen. Deze kampeerders zijn niet zo luidruchtig als de Renesse gangers maar hebben wél ook een feestgevoel. We moeten erg lachen om de kleurrijke kerstverlichting die bij verschillende caravans etc, zijn opgehangen. Echt een maf gezicht. Een vergelijk met de vorige campings blijft gelukkig. Het is er heerlijk rustig. We hebben inmiddels besloten dat we een paar dagen bijboeken. We blijven minimaal 4 nachten hier staan. Er is genoeg te doen en niet teveel rijden is ook wel prettig. Op tijd even de rem erop. We spreken af dat we per dag minimaal een halve dag niksen. Één activiteit en met mate.
De dag na aankomst gaan we ’s morgens op excursie naar een pearlfarm. Ik denk dat ik het het best kan vertalen naar parelkwekerij. Een kort stukje rijden door een ongecultiveerd gebied over rode gravelwegen brengt ons naar Willie Creek. Opvallend is dat het laatste stukje van de route een heel ander landschap te zien geeft. Het doet me denken aan de Strabrechtse heide. Het landschap hier is wel veel weidser en vlakker.
De Willie kreek is een pittoresk beschermd estuarium. De kalme en voedzame omgeving maakt deze plek bijzonder geschikt voor de “pinctada maxima oyster”. Die naam zal ik snel vergeten, maar het is de oester die parels produceert. We krijgen van alles te horen over het hoe en wat van de parelindustrie.
Een klein stukje schelp of kleine parel van een oester wordt bij wijze van “zaadje” geplaatst in het reproducerende orgaan van een andere oester. Het blijft op een of andere manier toch het verhaal van de bijtjes en de bloemetjes, mannetje, vrouwtje. De Australische Zuidzee parels hebben 2 jaar nodig om helemaal tot ontwikkeling te komen. Na “bevruchting” worden de oesters in speciale constructies onder de meest positieve omstandigheden enkele meters onder water gelegd. Regelmatig worden ze schoongemaakt en omgekeerd. Het laatste om de parel in een ronde vorm te krijgen. Nadat uit een oester een parel is verwijderd wordt bekeken of de oester nogmaals kan worden ingezet op het produceren van een parel. Bij een eerste productie is er 85% kans op een goede parel. Bij de tweede keer 50% en bij een derde keer 15%. Een oester wordt maximaal 6 jaar “ingezet”.
Er zijn 6 verschillende soorten parels. De parel wordt geselecteerd op 5 criteria: grootte, glans, vorm, kleur en algemene indruk.
De Willie Creek Pearl Farm is een klein familiebedrijf. Per jaar leveren de werkzaamheden het bedrijf ca. 10.000 verkoopbare parels op. De kwekerij is in handen van- en wordt beheerd door de fam. Banfield. De familie verhuisde in 1989 naar Broome en kocht daar de Broome buslijnen op. Deze ontwikkelde zich tot een maatschappij die door de hele Kimberley tours ging aanbieden. De tours die ze organiseerde naar de Willie Creek was aanleiding om de Pearl Farm te kopen en te gaan leiden. De pearlfarm is een relatief klein bedrijf en dat wil men zo ook houden. Aan alles is te merken dat er een goede sfeer heerst binnen het bedrijf.
De parelkwekerij valt onder het Ministerie van Visserij. Een farm moet voldoen aan ecologische-, sociale- en economische duurzaamheid.
Al met al was het een leuke excursie met goede uitleg en een kleine rondvaart over de kreek. Tijdens de rondvaart werd getoond hoe de oesters in het water worden gelegd en hoe ze regelmatig worden schoongemaakt. Dat is een zware klus. Uiteraard wordt ook een “verkooppraatje” in de winkel niet overgeslagen. “Wie heeft er goed opgelet en wat is deze parel, deze ketting waard?” Geen idee. Maar voor de ketting die ik om krijg heb ik zeker geen €7.000,- over. De farm ontvangt vandaag nog speciale gasten. Dat is duidelijk. Er wordt van alles in gereedheid gebracht om goed voor de dag te komen: Wijnglazen worden opgepoetst, muziek geïnstalleerd, hapjes klaargezet en de dames zien er pico bello uit. Ons wordt ook gezegd dat de normale middagexcursie vandaag niet doorgaat. Als we terugrijden naar de camping komen we twee bussen tegen. Jawel, dat moet het hoge gezelschap zijn. Wie weet hoeveel geld er vandaag nog is besteed in Willie Creek. Wij besteden weinig meer vandaag. Lekker relaxen bij ons “vakantiehuis”.